พระธรรมยากอบบทที่1ข้อที่ 19 "พี่น้องที่รักพึงทราบข้อนี้คือ ทุกคนควรไวในการฟัง ช้าในการพูด และช้าในการโกรธ"
หนทางที่เราจะหลีกเลี่ยงหนีให้พ้นจากคนเจ้าปัญหาก็คือหนีไปอยู่ที่โลกอื่น ตราบใดที่เราอยู่ในโลกนี้ เราจะต้องพยายามเข้าใจว่า มนุษย์ชาติ ไม่ว่าจะเป็นเชื้อชาติ เผ่าพันธุ์ ภาษา ศาสนาใดก็ตามในโลกเรานี้ ล้วนแล้วมีทั้งคนดีคนชั่ว คละเคล้ากันไปหมด เราจะต้องพบจะต้องเจอ
ไม่ว่าแม้กระทั่งพี่น้องที่คลอดมาจากท้องแม่เดียวกันก็ตาม ก็จะมีทั้งดีและไม่ดี ถ้าเราไม่พยายามเข้าใจสิ่งนี้ เราจะอยู่ในโลกสังคมนี้ยากมาก
มีนักบวชท่านหนึ่งอุทิศตัวที่ขอไปอาศัยอยู่ในป่าอาศรมวิเวกวังเวง ไม่พูดไม่จากับใครเป็นเวลา 1 ปี เมื่อ 1 ปีผ่านไปก็ได้ไปพบเจ้าอาวาสวัด เจ้าอาวาสก็บอกว่าขอเชิญพูดได้ สิ่งแรกที่ท่านพูดออกมาก็คือ "ที่นอนลำบากมาก" ปีที่สอง เมื่อให้พูดอีกท่านก็บอกว่า "ที่พักร้อนลำบาก" ปีที่ 3 นักบวชผู้นี้บอกเจ้าอาวาสว่า "อาหารแย่มาก ผมขอลากลับ"เจ้าอาวาสก็บอกว่า "ท่านไม่คิดเรื่องอื่นเลยบ้างหรือไง ตั้งแต่ท่านมาอยู่ที่นี่ ท่านก็คิดแต่ปัญหาความลำบากต่างๆนานา"
ไม่ว่าจะเป็นใคร ที่ไหนๆก็ตาม เราก็ยังจะมีคนเจ้าปัญหาตามไปสร้างปัญหาอยู่ทุกที่ทุกแห่ง คนเจ้าปัญหาเช่นนี้อยู่ที่ไหนก็คอยแต่จะมีแต่ปัญหามีแต่เรื่อง ชอบค่อนแคะ คุ้ยเขี่ยเรื่องของคนอื่น ชอบกวนน้ำให้ขุ่นอยู่ร่ำไป
แล้วเราจะทำอย่างไรดีกับคนเช่นนี้ ศึกษาดูจากชีวิตของชาวไร่ชาวสวน เขาหว่าน เขาปลูก เขาทำรุ่น(ถอนหญ้า พรวนดิน) เขามั่นคงสม่ำเสมอในการงานเช่นนี้เป็นประจำ เหมือนเช่นข้อพระวจนะข้างต้นที่บอกให้เราทุกคนควรไวในการฟัง ช้าในการพูด และช้าในการโกรธ
เราก็จะไม่ไปเป็นคนเจ้าปัญหาคาใจ สร้างความลำบากลำบนให้กับใคร แล้วชีวิตที่ดีและความสำเร็จในการดำรงชีวิตก็จะเป็นของเรา ไม่มีทางลัดทางอื่นใดๆเลย
หนทางเดียวที่เราจะเป็นคนที่มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีกับคนทั่วๆไป คือต้องฝึกฝนตามข้อพระวจนะนี้ด้วยใจอดทน เพียรพยายาม ถ้าเราทำได้เช่นนี้ พระพรจากองค์พระผู้เป็นเจ้าก็จะทรงสถิตอยู่กับเรา
ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพระพรทุกๆท่านในวันนี้นะครับทัศนพงศ์ ล.สุวรัตน์https://od.lk/f/M18xMzI5MzA4MDlf
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น