วันจันทร์ที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

งานรับใช้พระผู้เป็นเจ้า(2)

เมื่อสี่คนแบกเพื่อนที่เป็นอัมพาตของพวกเขามาถึงที่บ้านที่พระเยซูกำลังเทศนา ก็เข้าไปหาพระเยซูไม่ได้เพราะคนเยอะมาก มีทางเลือกอยู่สองอย่างก็คือไม่เข้าไปแล้วล่ะทิ้งเขาคอยข้างนอกก็แล้วกัน หรือไม่ยอมแพ้หาทางที่จะพาเพื่อนเข้าไปหาพระเยซูให้ได้ 

โชคดีที่คนง่อยมีเพื่อนที่ดี ไม่ทิ้งเพื่อน ด้วยเหตุนี้ที่เพื่อนๆได้ตัดสินใจที่จะรื้อดาดฟ้าหลังคาบ้าน จนทะลุที่สามารถหย่อนเพื่อนของเขาลงไปหาพระเยซูจนได้

พระองค์ทอดพระเนตรเห็นความเชื่อ ความห่วงใย ความรักของหนุ่มๆ
เหล่านี้ต่อเพื่อนของเขา พระองค์ก็ตรัสว่า “เราสั่งเจ้าว่าลุกขึ้น จงแบกที่นอนกลับไปบ้านเถิด”

สิ่งที่เกิดขึ้นต่อจากนั้นก็สร้างความประหลาดใจแก่คนทั้งหลายที่อยู่ที่นั่นเป็นอย่างยิ่ง

เขาก็จึงลุกขึ้นแบกที่นอนแล้วเดินกลับบ้านต่อหน้าคนทั้งปวง ทุกคนต่างก็ประหลาดใจและสรรเสริญพระเจ้าว่า “เราไม่เคยพบเห็นอะไรเช่นนี้เลย!”(มก2.11-12)

ไม่ว่าหลังคาอะไรที่ปิดบังองค์พระเยซูไปจากความต้องการของคนที่คุณรักและอยากจะให้เขาได้รับการแตะต้องจากองค์พระเยซู คุณจะต้องรื้อมันลงให้ได้

อย่าให้อะไรมากีดขวางทางพระพรแห่งการรักษาโรค อาชีพการงาน ชีวิตสมรส ลูกหลานที่สมบูรณ์ หรืองานรับใช้ที่เกิดผล ก็อยู่ที่ว่าคุณพร้อมและยินดีที่จะขุดรื้อมันลงเพื่อคนอื่นหรือไม่

คนเช่นเพื่อนหนุ่มๆเหล่านี้ มีความกล้าหาญชาญชัย ไม่เพียงแต่ที่พวกเขามีความเชื่อเท่านั้น แต่เป็นความเชื่อที่มีการปฎิบัติ

พวกเขามีความตั้งใจอย่างแน่วแน่ว่าจะต้องพาเพื่อนอัมพาตเข้าไปหาพระเยซูให้จนได้

พวกเขาไม่ฟังเสียงการขัดขวางหรือไม่มีอะไรที่จะมายั้บยั้งพวกเขาได้ ฉันใดก็ดี ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็อย่าให้มายั้บยั้งกีดขวางกั้นคุณ ห้ามไม่ให้ไปถึงพระเยซูเจ้า คุณกำลังใกล้จะทะลุทลวง ใกล้ยิ่งกว่าที่คุณรู้สึกสัมผัสได้แล้ว อย่าเลิกล้ม อย่ายอมแพ้ ขุดต่อไป รื้อต่อไปจนกว่าที่คุณได้ไปถึงพระองค์

ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าเสริมกำลังในงานรับใช้ของทุกๆท่านในวันนี้นะครับ
ทัศนพงศ์ ล.สุวรัตน์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น