วันนี้ขอพูดถึง การมองดูตัวเราเอง ส่วนใหญ่แล้วเราจะมีจุดบอดหลายอย่างในตัวเ
เราต้องการคนที่จริงใจบอกความจริงแก่เรา ไม่ต้องใส่ไข่เติมสีอะไร ขอให้เป็นความจริงล้วนๆ
คนที่เขารักเราจริงๆ จะมีใจเป็นห่วงเป็นใยเรา ที่จะกล้าตักเตือนบอกเราถึงสิ่งที่ตัวเราเ
ไม่ว่าจะความบาปที่ฝังลึกในตัวเรา ที่เราต้องกำจัดมันออกไป
เราอาจจะไม่ค่อยชอบขี้หน้าเขาเท่าไหร่นัก พยายามหลบหลีก คุณจะต้องอย่ามองเป็นเรื่องส่วนตัว
ให้มองข้ามถ้อยคำตรงไปตรงมาของเขา ฟังและคิดถึงสิ่งที่เขาบอกบอกเรา
ความจริงในสิ่งที่เขาตักเตือนตัวเรานั้นเป
พระธรรมสุภษิตบทที่ 12 ข้อที่ 15 ได้กล่าวไว้ว่า
" คนโง่คิดว่าทางของตนถูกต้อง ส่วนคนฉลาดยอมรับฟังคำแนะนำ"
ความจริงบางครั้งก็เจ็บปวด แต่เราก็ต้องเชื่อและวางใจในคนที่กล้าพูด กล้าสอนแก่เราตรงๆ หวังดีและห่วงใยชีวิตของเราจริงๆ
ถ้าเราอยากจะเห็นชีวิตของเรา ครอบครัวของเรา ประสบกับความสำเร็จในชีวิตนี้จริงๆ
คุณจะต้องยอมเปิดใจ เชื่อและวางใจใครสักคนที่คุณไว้วางใจได้ คนที่เขามองชีวิตของคุณอย่างเข้าอกเข้าใจ ทะลุปรุโปร่ง รู้ว่าหนทางชีวิตของคุณจะไปทางใดจบลงตรงที
ยื่งถ้าคุณอยากจะรู้ว่าคนอื่นเขาคิดอย่างไ
คุณต้องการฟังคำแนะนำจากเขา ไม่ใช่ฟังแต่คนที่คอยที่จะพูดเอาใจคุณแต่อ
ดังนั้นถ้าคุณมีใครกล้าตักเตือนว่ากล่าวหร
เขาอาจจะหวังดีหรือหวังร้ายก็ได้ แล้วค่อยมาพิจารณาว่า สิ่งที่คนนี้พูดมันคืออะไร เรารู้จักนิสัยใจคอเขาดีไหม เขาเป้นคนเช่นไร
ในพระธรรม สุภาษิตบทที่ 13 ช้อที่ 15 ได้บอกว่า "ความหยิ่งยโสมีแต่นำไปสู่การวิวาท แต่ปัญญาพบได้ในผู้ที่รับฟังคำแนะนำ"
แผนการณ์งานต่างๆที่ไม่ประสบความสำเร็จ ล้มเหลว เพราะขาดที่ปรึกษาที่ดี ที่จริงใจ
จากพระธรรมสุภาษิตเดียวกัน บทที่ 15 ข้อที่ 22 ก็ได้บอกว่า "ขาดคำปรึกษาแผนงานต่างๆ ก็ล้มเหลว แต่มีที่ปรึกษาหลายคนทำให้ประสบผลสำเร็จ"
คำถามที่อยากจะถามท่านว่า ใครที่กล้าบอกความจริงแก่คุณ คนนั้นแหละเพื่อนแท้ของคุณ
ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพระพรทุกๆท่านนะคร
ทัศนพงศ์ ล.สุวรัตน์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น